نماز آیات

مسأله ۱۴۷۰ ـ نماز آیات که دستور آن بعداً گفته خواهد شد به واسطه سه مورد واجب می‌شود:

اوّل: کسوف (خورشید گرفتگی).

دوّم: خسوف (ماه گرفتگی).

و در این دو مورد هر چند مقدار گرفتگی کم باشد و کسی هم از آن نترسد نماز آیات واجب است.

سوّم: زلزله ـ بنا بر احتیاط واجب ـ اگرچه کسی هم نترسد.

و اما در رعد و برق، و بادهای سیاه و سرخ، و مانند اینها از آیات آسمانی در صورتی که بیشتر مردم بترسند، و همچنین در حوادث زمینی مانند فرو رفتن زمین، و افتادن کوه که موجب ترس اکثر مردم شود ـ بنا بر احتیاط مستحب ـ نماز آیات ترک نشود.

مسأله ۱۴۷۱ ـ اگر از چیزهایی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکی اتفاق بیفتد، انسان باید برای هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلاً اگر خورشید بگیرد، و زلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.

مسأله ۱۴۷۲ ـ کسی که قضای چند نماز آیات بر او واجب است چه همه آنها برای یک چیز بر او واجب شده باشد، مثلاً سه مرتبه خورشید گرفته و نماز آنها را نخوانده است، چه برای چند چیز باشد، مثلاً برای خورشید گرفتگی، و ماه گرفتگی، و زلزله، نمازهایی بر او واجب شده باشد، موقعی که قضای آنها را میخواند، لازم نیست معین کند که برای کدام یک از آنها است.

مسأله ۱۴۷۳ ـ چیزهایی که نماز آیات برای آنها واجب است، در هر جایی اتفاق بیفتد و احساس شود، فقط مردم همانجا باید نماز آیات بخوانند، و بر مردم جاهای دیگر واجب نیست.

مسأله ۱۴۷۴ ـ وقت شروع در نماز آیات برای کسوف و خسوف، موقعی است که خورشید یا ماه شروع به گرفتن میکند، و تا زمانی که به حالت طبیعی برنگشته ادامه دارد (اگرچه بهتر آن است که به‌قدری تأخیر نیندازند که شروع به باز شدن کند)، ولی تمام کردن نماز آیات را می‌توان تا بعد از باز شدن خورشید، یا ماه تأخیر انداخت.

مسأله ۱۴۷۵ ـ اگر خواندن نماز آیات را به ‌قدری تأخیر بیندازد که خورشید یا ماه شروع به باز شدن کند، نیت ادا مانعی ندارد، ولی بعد از باز شدن تمام آن، نماز قضا می‌شود.

مسأله ۱۴۷۶ ـ اگر مدت گرفتن خورشید یا ماه، به‌اندازه خواندن یک رکعت نماز یا کمتر باشد، نمازی که میخواند ادا است، و همچنین است اگر مدت گرفتن آنها بیشتر باشد. ولی انسان نماز را نخواند تا به‌اندازه خواندن یک رکعت یا کمتر به آخر وقت آن مانده باشد، در این صورت نماز آیات واجب و اداء است.

مسأله ۱۴۷۷ ـ موقعی که رعد و برق و مانند اینها اتفاق میافتد، و بخواهد احتیاط کند اگر وقتشان وسعت داشته باشد لازم نیست نماز آیات را فوراً بخواند، و در غیر این صورت مانند زلزله باید فوراً آن را بخواند به نحوی که در نظر مردم تأخیر محسوب نشود، و اگر تأخیر کرد احتیاط مستحب آن است که بعداً بدون نیت ادا و قضا بخواند.

مسأله ۱۴۷۸ ـ اگر گرفتن خورشید یا ماه را نداند، و بعد از باز شدن بفهمد که تمام آن گرفته بوده، باید قضای نماز آیات را بخواند، ولی اگر بفهمد مقداری از آن گرفته بوده، قضا بر او واجب نیست.

مسأله ۱۴۷۹ ـ اگر عدّه‌ای بگویند که خورشید یا ماه گرفته است، چنانچه انسان از گفته آنان یقین یا اطمینان شخصی پیدا نکند و نماز آیات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته‌اند، در صورتی که تمام خورشید یا ماه گرفته باشد، باید نماز آیات را بخواند، ولی اگر مقداری از آن گرفته باشد، خواندن نماز آیات بر او واجب نیست. و همچنین است اگر دو نفر که عادل بودن آنان معلوم نیست بگویند خورشید یا ماه گرفته، بعد معلوم شود که عادل بوده‌اند.

مسأله ۱۴۸۰ ـ اگر انسان به گفته کسانی که از روی قاعده علمی وقت گرفتن خورشید و ماه را میدانند اطمینان پیدا کند که خورشید یا ماه گرفته، باید نماز آیات را بخواند. و نیز اگر بگویند فلان وقت خورشید یا ماه میگیرد، و فلان مقدار طول میکشد و انسان به گفته آنان اطمینان پیدا کند، باید به حرف آنان عمل نماید.

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 

احکام مالی که انسان آن را پیدا می‌کند

مسأله ۲۵۸۲ ـ مال گم شده اگر حیوان نباشد، و انسان آن را پیدا کند و نشانه‌ای نداشته باشد که به واسطه آن صاحبش معلوم شود، چه قیمت آن کمتر از یک درهم (۱۲٫۶ نخود نقره سکه‌دار) باشد چه نباشد، می‌تواند آن را برای خود بردارد، ولی احتیاط مستحب آن است که آن را از طرف صاحبش به فقراء صدقه بدهد، و از این قبیل است پولی که علامت ندارد، ولی اگر مقدار و خصوصیت زمان و مکان علامتی برای پول باشد باید آن را اعلان کند همچنان که در مسأله بعدی خواهد آمد.

مسأله ۲۵۸۳ ـ هرگاه چیزی را که پیدا کرده نشانه‌ای دارد که به واسطه آن می‌تواند صاحبش را پیدا کند، اگرچه بداند صاحب آن کافری است که اموالش محترم است، در صورتی که قیمت آن چیز به مقدار یک درهم برسد، باید از روزی که آن را پیدا کرده تا یک سال در محل اجتماع مردم اعلان کند، و اگر قیمت آن از یک درهم کمتر باشد احتیاط واجب آن است که آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد، و هر وقت صاحبش پیدا شد، چنانچه به صدقه دادن راضی نشود، عوض آن را به او بدهد.

مسأله ۲۵۸۴ ـ اگر انسان خودش نخواهد اعلان کند، می‌تواند به کسی که اطمینان دارد بگوید، که از طرف او اعلان نماید.

مسأله ۲۵۸۵ ـ اگر تا یک سال اعلان کند و صاحب مال پیدا نشود، در صورتی که آن مال را در غیر حرم مکه پیدا کرده باشد می‌تواند آن را برای صاحبش نگهداری کند که هر وقت پیدا شد به او بدهد، و در این مدت استفاده از آن با حفظ عین آن اشکال ندارد، و می‌تواند آن را از طرف صاحبش به فقراء صدقه بدهد، و احتیاط واجب آن است که آن را برای خود برندارد، و اگر آن مال را در حرم پیدا کرده باشد احتیاط واجب آن است که آن را به فقراء صدقه بدهد.

مسأله ۲۵۸۶ ـ اگر بعد از آنکه یک سال اعلان کرد و صاحب مال پیدا نشد، مال را برای صاحبش نگهداری کرد و از بین رفت، چنانچه در نگهداری آن کوتاهی نکرده و تعدّی یعنی زیاده‌روی هم ننموده، ضامن نیست، ولی اگر از طرف صاحبش صدقه داده باشد، صاحبش مخیر است بین آنکه به صدقه راضی شود، یا عوض مالش را مطالبه کند، و ثواب صدقه برای تصدّق کننده باشد.

مسأله ۲۵۸۷ ـ کسی که مالی را پیدا کرده، اگر عمداً به دستوری که گفته شد اعلان نکند، گذشته از اینکه معصیت کرده است، چنانچه احتمال دهد که اعلان مفید باشد باز هم واجب است اعلان کند.

مسأله ۲۵۸۸ ـ اگر دیوانه، یا بچه نابالغ چیزی را پیدا کند که نشانه‌دار باشد و قیمت آن به مقدار یک درهم برسد، ولیّ او می‌تواند اعلان نماید ـ بلکه واجب است که اعلان نماید اگر آن چیز را از بچه یا دیوانه گرفته باشد ـ و اگر یک سال اعلان کرد و صاحب مال پیدا نشد باید به آنچه در مسأله (۲۵۸۵) گفته شد عمل نماید.

مسأله ۲۵۸۹ ـ اگر انسان در بین سالی که اعلان میکند، از پیدا شدن صاحب مال ناامید شود باید ـ با اذن حاکم شرع بنا بر احتیاط واجب ـ آن را صدقه بدهد.

مسأله ۲۵۹۰ ـ اگر در بین سالی که اعلان میکند، مال از بین برود، چنانچه در نگهداری آن کوتاهی کرده، یا در آن تصرف کرده است، عوض آن را برای صاحبش ضامن است و باید اعلان را ادامه دهد، و اگر کوتاهی نکرده و تصرف هم ننموده است، چیزی بر او واجب نیست.

مسأله ۲۵۹۱ ـ اگر مالی را که نشانه دارد و قیمت آن به یک درهم میرسد در جایی پیدا کند که معلوم است به واسطه اعلان، صاحب آن پیدا نمیشود، باید از روز اوّل آن را از طرف صاحبش به فقراء ـ با اذن حاکم شرع بنا بر احتیاط واجب ـ صدقه بدهد، و نباید صبر نماید تا سال تمام شود.

مسأله ۲۵۹۲ ـ اگر چیزی را پیدا کند و به خیال اینکه مال خود اوست بردارد، بعد بفهمد مال خودش نبوده، احکامی که در مسائل گذشته گفته شد بر آن جاری است.

مسأله ۲۵۹۳ ـ چیزی را که پیدا کرده باید به‌طوری اعلان کند که اگر صاحب آن بشنود احتمال دهد که آن چیز مال اوست، و این امر به حسب اختلاف موارد فرق میکند، مثلاً گاهی همین‌قدر کافی است که بگوید: چیزی پیدا کرده‌ام، ولی در بعضی موارد باید جنس آن را نیز تعیین کند مثلاً بگوید: قطعه‌ای طلا پیدا کرده‌ام، و در بعضی موارد باید بعضی از خصوصیات را اضافه کند مثلاً بگوید: گوشواره‌ای طلا پیدا کرده‌ام، ولی در هر صورت باید تمام خصوصیات را نگوید تا متعین نشود، و باید در جایی اعلان کند که احتمال بدهد خبر به صاحبش میرسد.

مسأله ۲۵۹۴ ـ اگر کسی چیزی را پیدا کند و دیگری بگوید مال من است و نشانه‌های آن را بگوید، در صورتی باید به او بدهد که اطمینان داشته باشد مال اوست، و لازم نیست نشانه‌هایی را که بیشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آنها نیست بگوید.

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 

توصیه‌های مهم پزشکی پیاده‌روی اربعین - دکتر خیراندیش

 می‌گویند اگر این اطلاعات رو در زمان جنگ ما داشتیم؛ شاید کشته‌های ما هفتاد درصد کمتر می‌شد.

فواید توان پیاده‌روی داشتن

 اولین گام برای این‌که بتوانیم تو یک حرکت بزرگ سالم شرکت کنیم این است که توان پیاده‌روی باید داشته باشیم. توان پیاده‌روی توان میاره؛ قوت مفاصل می‌ده؛ قوت قلب می‌ده ؛ چون شتاب گردش خون در مغز هم افزایش پیدا می‌کنه، پس بنابراین نشاط مغزی می‌ده؛ پس خوش‌فکری می‌ده. پیاده‌روی قوت تن و روان می‌دهد. هم تن را قوی می‌کند؛ هم قلب را قوی می‌کند؛ هم مغز را قوی می‌کند.

رفع بوی بد عرق در اثر پیاده‌روی اربعین

 تو راه که رفتی عرق می‌کنی. این عرق بدبو ممکنه همراهیان شما را تو اونجا برنجونه. اگر بخواهید عرق بدبو نشه؛ بدنتون رو با سرکه بشویید. تنتون رو که شستید؛ بدن رو صابون زدید؛ پاک کردید؛ با سرکه لیف رو آغشته می‌کنید؛ پنج دقیقه بمونه بعد بشورید. دیگه بدن بو نمیده.

رفع درد پا در اثر پیاده‌روی اربعین

 بعد تو این پیاده‌روی مچ پا سست می‌شه. درد می‌گیره. برای این پاتون رو بزارید توی آب و نمک.

آب و نمک استحکام‌بخش مفاصل‌اند. ترکیبی که در اینجا پیشنهاد می‌کنیم؛ ترکیب آب‌لیمو، نمک و حنا است. آب رو شور کرده باشید؛ لیمو توش ریخته باشید؛ حنا هم بهش اضافه کرده باشید. این حنا رو اگر توی ساق بگیری؛ حتی این پادردهایی که پیرمردها و پیرزن‌ها دارند هم درمان می‌کنه. دراین حال مقاوم کننده هم هست.

جلوگیری از سرماخوردگی براثر عرق در پیاده‌روی اربعین

 وقتی‌که رفتید روزهای اول پیاده‌روی، یک عرق شدید ایجاد می‌شود. بعد خسته می‌شوید. این عرق خشک می‌شه. سرماخوردگی پدید می‌آد. عرق که می‌کنید؛ هرکجای بدنت که عرق کرده، خشک بشه عیبی نداره. ولی شانه هاتون رو بپوشونید. شانه که چایید؛ همۀ بدن می‌چاد. یه چیزی روی شانه هاتون بندازید. شانه نباید بچاد.

زندگی استریل بهتر است یا نیمه استریل؟

 به‌هرحال جمعیت، جمعیت بزرگه. یک جمعیتی است بزرگ با فرهنگ مختلف، با غذاهای مختلف. غذای فوری میارند. غذا ممکنه پخته باشه، نپخته باشه، شسته باشه، نشسته باشه. ممکنه از نظر گوارش مشکلی پیش بیاد. عفونتی پیش بیاد. اول اگر بخواهید از این عفونت‌ها آسیب نبینید، خیلی زندگی استریل نداشته باشید، فکر نکن همۀ اون هایی که در لیوان یک‌بارمصرف می‌خورند؛ مریض نمی‌شوند، این‌ها استعداد مریضی‌شان بیشتر است.

بگید یک طبیبی گفت: تو لیوان یک‌بارمصرف خوردن بیماری آفرین است. من امضا می‌کنم پای این را! لیوان ده بار مصرف -یعنی همون لیوانی که می‌شورید و آب می‌خورید - اون سالم‌تر است تا این‌که لیوان یک‌بارمصرف بخوری بریزی دور. چون میکروب ضعیف شدۀ قابل خوراک بدن را در مقابل او تقویت می‌کند. زندگیتون رو نیمه استریل کنید که خیلی آسیب نبینید اگر تو اون شرایط رفتید.

یه کار علمی هم انگلیس‌ها انجام دادند به خاطر این‌که این‌رو ثابت کنند. اومدن یک جمعیت دو هزار نفری رو از مکان استریل انگلیس بردند به یک مکان آلوده. شش ماه زندگی کرده، برگشته این‌ها اندازه‌گیری کردند؛ کل فاکتورهای ایمنی شون تغییر کرده؛ ایمنی شون رفته بالا. کجا بردند؟ از انگلیس بردند هند. هند رو نمی‌دونید چقدر کثیفه توی غذاشون.

عملاً هم ما دیدیم. یک بچه مثلاً ایل بختیاری وقتی از محل اختصاصیش می‌آد اینجا؛ از چادر می‌آد بیرون، دستشویی کنه برگرده؛ پانصدتا مگس بدرقش می‌کنند. همین‌طوری لخت و عریان می‌آد. این هیچ‌وقت مریض نمی‌شه. آلوده نمی‌شه. ولی بچۀ ما تو تهران از اتاق‌خواب می‌ره تو حال و برمی گرده سینه‌پهلو می کنه! فوری یک نفر که سرماخورده باشه؛ یه سرفه بکنه آلوده می شه و سرما می‌خوره. این به خاطر این که با اون آلودگی‌ها درگیر نیست.

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 

فضیلت و اعمال ماه ربیع الثانی

وارد ماه ربیع الثانی (ربیع الآخر) شده ایم مهمترین واقعه در این ماه ولادت با سعادت امام حسن عسکری علیه السّلام پدر بزرگوار حضرت بقیه الله عجّل الله تعالی فرجه الشّریف می باشد.

1- دو خصوصیت در روز ولادت امام : هر چند برای روز ولادت امام یازدهم علیه السّلام حقّ مخصوصی به خود آن حضرت علیه السّلام می باشد، این روز را خصوصیت دیگری است از این جهت که آن بزرگوار، پدر بزرگوار امام ما ارواحنا و ارواح العالمین فداه می باشد...

روزه : مستحب است به شکرانه ی این نعمت عظمی روزه بدارد. (مفاتیح الجنان . فصل دهم . در اعمال ماه ربیع الثّانی )

2- خصوصیت امام حسن عسکری علیه السّلام در بر آمدن حوائج : برای صاحب ولادت یعنی امام حسن عسکری علیه السّلام خصوصیتی در بر آمدن حوائج اخروی می باشد. چه ائمّه ی معصومین علیهم السّلام هر چند که هر یک از آنها در تمامی حوائج بندگان خدا وسیله اند ولی هر یک از آنها را خصوصیتی برای پاره ای از حوائج بالأخص می باشد؛ چنان که دعای توسّل گواه این مدّعا است. خصوصیت این امام همام توسل جهت رفع حوایج اخروی می باشد. (المراقبات . ص 89 و90 ).

خصوصیت هر یک از معصومین علیهم السّلام در بر آمدن حوائج :

1- چنان که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم و دختر گرامی او علیها السّلام و دو سبط ارجمند او علیهما السّلام را خصوصیتی در حوائج متعلّقه به تحصیل طاعت و رضوان خدای جلّ جلاله

2- و برای امیرالمۆمنین علیه السّلام اختصاص در انتقام از دشمنان و کفایت شرّ ستمکاران

3- و برای امام سجّاد علیه السّلام در جور پادشاهان و وسوسه ی شیاطین

4- و برای امام باقر و{ امام} صادق علیهما السّلام در فریاد رسی بر امر آخرت

5- و برای امام کاظم علیه السّلام در ترس از ناخوشی ها و بیماری ها و دردها

6- و برای امام رضا علیه السّلام در نجات از هول و بیم سفرهای دریاها و صحراها و بیابان ها

7- و برای امام جواد علیه السّلام در وسعت زندگی و بی نیازی از مردم

8- و برای امام هادی علیه السّلام در قضاء مستحبّات و نیکی به برادران و کامل شدن طاعات

9- و برای امام عسکری علیه السّلام در اعانت بر امر آخرت

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید 

اگر در سه روز پیاده‌روی اربعین شرکت نکنم؛ چه جوابی دارم بدهم؟

​برای نورانی‌تر شدن سفر پیاده‌روی اربعین، احساس وظیفه کن.

​رفقا هی می‌پرسند چیکار کنیم این سفر نورانی‌تر بشه؟ دارم عرض می‌کنم. احساس وظیفه کن. بگو یا ابی عبدالله من وظیفمه اومدم. من کاری نکردم.

من باید در راه تو قطعه‌قطعه می‌شدم؛ خونوادمم به اسیری می‌بردند. حالا که الحمدالله همه دارن پذیرایی می‌کنند. من شرمنده‌ام. دیگه چند قدم پیاده برای تو نیام؟ پس به چه دردی می‌خوره زندگی‌ام؟ نسل‌های آینده، بچه‌هام خواهند پرسید؛ بابای تو، بابابزرگ تو، اربعین راه افتاده بود؛ می‌رفت؟ من وظیفمه من کاری نکردم.

​هرسال چند بار برم زیارت امام حسین(ع) کربلا؟

من بقیۀ این روایت رو نمی‌خونم؛ تا اون روایتی که می‌فرمایند: "حقٌّ على الغَنیّ أن یأتی قبر الحسین علیه‌السلام" واجب است بر کسی که غنی است؛ "فی السَّنة مَرَّتین" در یکسال دو بار باید بیاد. "وحَقٌّ على الفقیر" و اگر کسی نداشت چی؟ "أن یأتیه فی السَّنَةِ مَرَّة" کسی نداشت؛ یک‌بار بره. هرسال بره. نه یک‌بار بره مثل حج که یک‌بار اگر رفتی اون هم اگه داشتی. حالا نداشتی چی؟ هیچی! هرسال فقط یک‌بار برو زیارت قبر حضرت ابی عبدالله الحسین.

 ​هرسال چند بار برم زیارت امام حسین(ع) کربلا؟

​هرسال چند بار برم زیارت امام حسین(ع) کربلا؟

چرا این‌ها می‌خواهند ما هرسال همه جمع بشیم کربلا؟​

چرا این‌رو به ما فرمودند؟ چرا این‌ها می‌خواهند ما همه جمع بشیم اینجا؟ به خدا قسم اگر هرسال جمع شده بودیم کربلا؛ -مثل این اربعین‌هایی که تازه شروع کردیم- قدرت ما، امنیت، رفاه، آزادی، همه چی برای ما آورده بود. و ما امنیت و رفاه و آزادی و خوشبختی رو برای همۀ مردم جهان هم هدیه داده بودیم.

چرا این‌قدر جفا می‌کنی؟!​

در یک روایت دیگری امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: "یا سدیر! تزور قبر الحسین فی کل یوم" زیارت می‌کنی قبر ابی‌عبدالله الحسین را هرروز؟ گفتم آقا نه! هرروز؟! نه. تعجب می‌کنه. بعد حضرت می‌فرماید:"ما أجفاکم" چرا انقدر جفا می‌کنی گفت: آقا آخه من هرروز چه جوری؟ فرمود: هرروز نمی‌تونی؛ هفته‌ای یک‌بار، نشد ماهی یک‌بار، نشد سالی یک‌بار،. امام صادق(ع) از هرروز شروع می‌کنند.

خدا شاهده من این‌هارو برم بالای منبر بگم که اصلاً کسی قبول نمی‌کنه از ما که! میگن آقا بیخود حرف نزن این مردم زندگی دارن. من این کلمات امام صادق(ع) رو دارم برای شما میگم. بعد حضرت در ادامه می‌فرماید که: نمی‌تونی هرروز بری زیارت؟ همون جایی که هستی؛ خونت هستی؛ برو روی یک جای بلندی رو به قبر ابی عبدالله

برای مطالعه ی ادامه مطلب کلیک کنید