نعمت اذان و غفلت از آن:
إذا نودِیَ لِلصَّلوه مِن یومِ الجمعه فاسمعَوا إلی ذکرالله.(سوره جمعه قسمتی از آیه 9)
گاهی انسان که غرق در نعمت می شود اهمیت آن را درک نمی کند چنانکه فرموده اند:"نعمتان مجهولتان الصّحّة و الأمان"
سلامتی و امنیت دو نعمت مجهول است.
انسان هنگام استفاده از این نعمت ها قدر و ارزش آن را نمیابد،اما اگر از دست داد آنگاه متوجه اهمیت این نعمت ها می شود .
"تُعرف الأشیاء بأضدادها"
هرچیزی با ضد آن درک و شناخته می شود.
اگر همیشه روز باشد قدر شب را نمی دانی و اگر همیشه شب باشد قدر روز را نخواهی شناخت.
چون صبح و شام و گاه و بیگاه طنین جانفزای اذان به طور عادی و معمولی به گوش ما می رسد، قدر این سروش رحمانی و این نغمه آسمانی را که از سدرة المنتهی از مصدر عزت و جلال پروردگار راهی آسمان دنیا شده نمی دانیم.
گاهی خوب است انسان فکر کند.سکوت شب و نسیم ملایم و آرامش معمول سحرگاهان در تمام موجودات زنده ، همه این خاموشی ها و فراموشی ها و سکوت و آرامش ها و خواب و بیهوشی ها، ناگاه جمله ای بر فراز مأذنه از هم می پاشد وصدایی از نای مؤذنی بلند می شود :
"ای جهانیان !! ای انسانها و ای پرندگان و ای فرشتگان اللـــــــــه اکبـــــــر".
بپاخیزید زندگی را با لطف خداوند منان آغاز کنید و از مواهب حیات در همین دل شب بهره مند شوید.
او را می ستایم و او را حتی از جولان اندیشه خود برتر می دانم و بزرگتر و برتر از هر توصیفی می شمارم.شما هم با من هماهنگ شوید،الله اکبر.
علت اذان از دیدگاه امام رضا علیه السلام:
از اندیشه تابناک وارثین وحی و امامت بشنویم.فضل بن شاذان ، از حضرت رضا علیه السلام نقل می کند که فرمود:" خداوند به علل زیادی به مردم دستور داده اذان بگویند؛از جمله اینکه فراموش شدگان را به یاد آورد و غفلت زدگان را بیدار کند.آنها را که هنوز در خوابند و اطلاع از وقت نماز ندارند،متوجه کند".
برای مطالعه ی ادامه مطلب تفسیر فراز های اذان و اقامه کلیک کنید